Update your settings

Η διεθνής 28χρονη Κύπρια επιθετικός μιλά στο Γραφείο Τύπου του ΠΑ.Σ.Π. για την εντυπωσιακή σεζόν με την ΑΕΚ Αθηνών, τη σημασία και τους στόχους της Εθνικής, τις εμπειρίες στο εξωτερικό και ειδικότερα στην Τουρκία, το όραμα για το μέλλον και το κυπριακό γυναικείο ποδόσφαιρο γενικότερα και τι χρειάζεται για την αναβάθμισή του.

Η Άντρη Βιολάρη δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, ιδιαίτερα στους γνώστες του γυναικείου ποδοσφαίρου ωστόσο αξίζει να θυμηθούμε τη μέχρι τώρα διαδρομή της. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την ηλικία των 11 ετών και αγωνιζόμενη σε ΑΕΚ Κοκκινοχωρίων, Απόλλωνα, Ελπίδες Καρδίτσας, Barcelona FA, Πύργο και Νέα Σαλαμίνα, έδειξε σπουδαία δείγματα γραφής. Οι εμφανίσεις της αποτέλεσαν εφαλτήριο για το επόμενο μεγάλο βήμα. Αρχικά, πήρε μεταγραφή στη Famalicao (σεζόν 2022/2023) της Πορτογαλίας και, ακολούθως (σεζόν 2023/2024), στις τουρκικές ομάδες Fomget Gençlik ve Spor και Kdz. Eregli Belediye Spor. Οι εμφανίσεις της κέντρισαν το ενδιαφέρον ελληνικών ομάδων. Η ιδία επέλεξε την ΑΕΚ Αθηνών και δικαιώθηκε απόλυτα.

• «Έδεσε» και τη Βιολάρη η ΑΕΚ
• Η Άντρη Βιολάρη πολυτιμότερη ποδοσφαιρίστρια της Εθνικής Γυναικών
• Στην Πορτογαλία η Βιολάρη

Με 14 γκολ στο πρωτάθλημα Ελλάδας και γκολ στον τελικό κυπέλλου είχε καθοριστική συμβολή στο νταμπλ της ΑΕΚ (2^η σκόρερ της ομάδας, 5^η στο πρωτάθλημα), ενώ έπιασε υψηλές πτήσεις και με την Εθνική Γυναικών, σκοράροντας 5 φορές στο Nations League και σημειώνοντας ιστορικά αποτελέσματα. Ως φυσιολογική εξέλιξη, βραβεύτηκε από την ΚΟΠ ως η πολυτιμότερη παίκτρια του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος.

Τη συναντήσαμε λίγο πριν τις πρώτες ιστορικές ευρωπαϊκές αναμετρήσεις που θα δώσει η ΑΕΚ καθώς και τα κρίσιμα play-off ανόδου της Εθνικής Κύπρου απέναντι στην Αλβανία τον Οκτώβριο και μιλήσαμε για όλα: τη φετινή σεζόν επιβεβαίωσης, την αξέχαστη στιγμή του τελικού Κυπέλλου, την περιπέτειά της στο εξωτερικό, το πώς βλέπει το μέλλον του κυπριακού γυναικείου ποδοσφαίρου, τα όνειρα και τον ρόλο της ως πρότυπο για τις νεότερες γενιές.

Πού σε βρίσκουμε αυτή την περίοδο;
«Ξεκίνησε ήδη η καλοκαιρινή προετοιμασία με την ΑΕΚ Αθηνών, καθώς τον Ιούλιο έχουμε τους αγώνες του πρώτου προκριματικού γύρου του Champions League. Πρώτος αντίπαλος είναι η Racing Union από το Λουξεμβούργο και οι αγώνες θα διεξαχθούν εκεί. Ξεκινάμε με πολλή όρεξη! Είναι οι πρώτοι αγώνες της ΑΕΚ στην Ευρώπη και θέλουμε να αφήσει το αποτύπωμά της.»

Πώς νιώθεις που ήσουν μέρος της ιστορίας που έγραψε η ΑΕΚ Αθηνών καθώς φέτος η ομάδα κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα και κύπελλο; Η χρονιά σου  ήταν εντυπωσιακή. Πώς τη βίωσες;
«Ένιωσα ικανοποίηση, χαρά, περηφάνια. Ήταν μια δικαίωση για την επιλογή μου να έρθω στην ΑΕΚ. Ήμουν ο εαυτός μου και έδωσα το 100% μου, το μάξιμουμ των δυνατοτήτων μου. Το κλίμα στην ομάδα, η οργάνωση και η στήριξη που πήρα με βοήθησαν να αποδώσω. Ήταν μια χρονιά που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Στο ιστορικό γήπεδο της ΑΕΚ, πολύς κόσμο, συναισθήματα που δεν περιγράφονται με λέξεις και μια ελπίδα ότι σιγά – σιγά μεγαλώνει το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα».

Ανακοινώθηκε πρόσφατα η ανανέωση της συνεργασίας σου με την ομάδα. Ήταν εύκολη απόφαση; Τι σημαίνει για εσένα να συνεχίσεις στην ΑΕΚ;
«Απόλυτα. Δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη. Συναισθηματικά, δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Δεν ήθελα να χάσω αυτό που ένιωθα. Ζήσαμε αξέχαστες στιγμές και δεν ήθελα να φύγω από αυτό το περιβάλλον που με έκανε να αισθανθώ τόσο όμορφα.»

Τελικός Κυπέλλου ΑΕΚ – ΠΑΟ και ανοίγει το σκορ μία Κύπρια (η ίδια) από ασίστ μίας άλλης Κύπριας (Μαρία Παναγιώτου). Γενικά πως είναι να συνυπάρχουν δύο Κύπριες στην ίδια ομάδα στο εξωτερικό;
«Εκείνη τη στιγμή δεν το συνειδητοποιείς. Ήταν απίστευτο. Ήρθαμε μαζί με τη Μαρία, μένουμε στο ίδιο σπίτι, είμαστε φίλες και υπάρχει τρομερή χημεία και καταφέραμε να ζήσουμε κάτι τόσο δυνατό, μέσα στο γήπεδο.».

Αρκετές Κύπριες αγωνίζονται πλέον στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στην Ελλάδα όπου διαπρέπουν με τις εμφανίσεις τους. Ποια είναι η άποψη που επικρατεί στην Ελλάδα για τις Κύπριες ποδοσφαιρίστριες;
«Στην Ελλάδα νιώθουμε σαν στο σπίτι μας. Δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ διαφορά ή προκατάληψη λόγω καταγωγής.»

Κάποτε συνέβαινε το αντίθετο, οι Ελλαδίτισσες ποδοσφαιρίστριες έρχονταν στην Κύπρο, μια χώρα που πρωτοπορούσε στην Ευρώπη, πλέον πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, έχουν ανέβει επίπεδο και έχουν ξεπεράσει την Κύπρο. Είναι ένας λόγος αυτός που πολλές Κύπριες πηγαίνουν στο εξωτερικό; Ποιος είναι ο λόγος που κατά την άποψή σου το Κυπριακό γυναικείο ποδόσφαιρο βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση; Υπάρχει ελπίδα; Τι πρέπει να αλλάξει.;
«Δυστυχώς, το πρωτάθλημά μας έμεινε πίσω. Πριν 15 χρόνια είχε 14 ομάδες – σήμερα μόλις τέσσερις. Δεν υπάρχει στήριξη από τους αρμόδιους φορείς, ούτε επαρκής προβολή. Ο κόσμος δεν το έχει αγκαλιάσει. Οι παίκτριες δεν έχουν κίνητρα. Το εξωτερικό μοιάζει συχνά μονόδρομος και προσφέρει καλύτερες προοπτικές. Πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα, αλλά χρειάζεται δουλειά σε πολλά επίπεδα και κυρίως σε αυτό της στήριξης και των κινήτρων προς τις ομάδες».

Έχεις αγωνιστεί και σε Πορτογαλία και σε Τουρκία. Ποιες είναι οι διαφορές; Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες; Πώς ήταν η εμπειρία στο εξωτερικό;
«Ως προς την Τουρκία, στην αρχή ήμουν διστακτική, όπως και η οικογένειά μου. Αλλά πήγα για την εμπειρία. Οι πρώτες μέρες ήταν δύσκολες, αλλά στη συνέχεια με αγκάλιασαν. Ο κόσμος ήταν πολύ φιλικός και μπορώ να πω πιο ζεστός από την Πορτογαλία. Ψυχολογικά, ένιωσα πιο άνετα στην Τουρκία. Αγωνιστικά, η Πορτογαλία ήταν σίγουρα πιο ψηλά. Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι περίπου στο ίδιο επίπεδο. Όσον αφορά το εθνικό θέμα, κανείς δεν μου ανέφερε κάτι – ούτε οι συμπαίκτριες ούτε η διοίκηση. Γενικότερα δεν αντιμετώπισα κάποιο ζήτημα κατά τη διάρκεια της παρουσίας μου εκεί.».

Πώς βίωσες την πορεία της Εθνικής στο Nations League; Τι άλλαξε που έφερε τη βελτίωση και τα αποτελέσματα;
«Αυτό που άλλαξε ήταν η ψυχολογία. Ο προπονητής μας, ο κος Ρένος Δημητριάδης, έφερε νέο αέρα, μας έκανε να πιστέψουμε περισσότερο στους εαυτούς μας. Χτίσαμε οικογενειακό κλίμα. Επίσης, οι εμπειρίες των παικτριών από το εξωτερικό μας βοήθησαν να σταθούμε καλύτερα και να είμαστε πολύ πιο ανταγωνιστικές.».

Νιώθετε έτοιμες για αυτό το βήμα ανόδου;
Πιστεύω ότι μπορούμε να κοντράρουμε την Αλβανία στα play-off τον Οκτώβριο. Δε θεωρώ ότι είναι πολύ ανώτερη ομάδα. Εύχομαι να τα καταφέρουμε, το θέλουμε πολύ και θα δώσουμε το άπαν των δυνάμεών μας.».

Τι ονειρεύεσαι σήμερα; Ποιος είναι ο επόμενος μεγάλος στόχος που έχεις βάλει – ως ποδοσφαιρίστρια αλλά και ως άνθρωπος;
«Θέλω να πετύχω κάτι μεγάλο με την Εθνική – και ο αγώνας με την Αλβανία είναι μια μεγάλη ευκαιρία. Θέλω επίσης να έχουμε μια καλή ευρωπαϊκή πορεία με την ΑΕΚ στο Champions League, να κατακτήσουμε ξανά το νταμπλ και να γίνω πρώτη σκόρερ του πρωταθλήματος. Νιώθω έτοιμη και πιο ώριμη από ποτέ. Ως άνθρωπος, δεδομένου ότι έχω δίπλωμα φυσιοθεραπείας θα ήθελα να κάνω κάτι σχετικό και να είμαι συνεχώς στον χώρο του ποδοσφαίρου.»

Αν γυρνούσες 10 χρόνια πίσω, φανταζόσουν αυτή την πορεία;
«Αν μου έλεγες ότι θα κατακτούσα νταμπλ με την ΑΕΚ και θα ήμουν η κορυφαία της Εθνικής, θα σου έλεγα “γιατί όχι;”. Ήμουν πάντα αισιόδοξη. Δουλεύω σκληρά και κάνω αυτό που αγαπώ έχοντας επιμονή και θέληση. Όταν υπάρχει πάθος και στόχος, όλα είναι πιθανά.».

Παρακολουθείς το εν εξελίξει Euro Γυναικών; Ποιες ομάδες ξεχωρίζεις;
«Ναι, φυσικά το παρακολουθώ! Η Ισπανία είναι το μεγάλο φαβορί, αλλά και η Αγγλία και η Γαλλία είναι πολύ δυνατές. Παρ’ όλα αυτά, εύχομαι να δούμε και κάποια έκπληξη – είναι σημαντικό να αναδεικνύονται νέες δυνάμεις, να μεγαλώνει το ενδιαφέρον και να προχωρά μπροστά το άθλημα.».

Έχεις κάποια ρουτίνα ή γούρι πριν τους αγώνες;
«Όχι κάτι ιδιαίτερο. Αυτό που μου δίνει ενέργεια είναι να κάνουμε χαλαρές συζητήσεις με τις συμπαίκτριες στα αποδυτήρια. Λίγο χιούμορ, λίγη θετική ενέργεια – αυτό είναι αρκετό για μένα.»

Αν δεν έπαιζες ποδόσφαιρο, τι πιστεύεις ότι θα έκανες;
«Πυροσβέστης! (γέλια) Δεν ξέρω γιατί, αλλά πάντα μου άρεσε αυτή η δουλειά. Είμαι δοτική σαν άνθρωπος, μου αρέσει να προσφέρω! Αν δεν είχα επιλέξει το ποδόσφαιρο, ίσως να με βρίσκατε εκεί!».

Είσαι πλέον πρότυπο για πολλά μικρά κορίτσια στην Κύπρο. Τι θα τους έλεγες;
«Να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, να έχουν μεγάλους στόχους και να πιστεύουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Να δουλέψουν σκληρά και να αγαπήσουν το ποδόσφαιρο και να είναι σίγουρα ότι θα ανταμειφθούν έχοντας αισιοδοξία! Το εξωτερικό δεν είναι άπιαστο – είναι εφικτό, φτάνει να το θέλεις πραγματικά και να το τολμήσεις!»

Κλείνοντας…

Η Άντρη Βιολάρη μας μίλησε ήρεμα, χωρίς υπερβολές, αλλά πίσω από τα λόγια της υπήρχε καθαρότητα στόχου και αγνή αγάπη για το άθλημα. Είναι η φωνή μιας γενιάς ποδοσφαιριστριών που δούλεψαν σκληρά για να κερδίσουν τον σεβασμό και να ανοίξουν νέους δρόμους!

Σε μια εποχή όπου το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Κύπρο ψάχνει ακόμα τη θέση που του αξίζει, η Άντρη αποτελεί απόδειξη ότι το ταλέντο, όταν συνοδεύεται από χαρακτήρα και προσήλωση, μπορεί να φτάσει μακριά. Και το ταξίδι της, όπως λέει η ίδια, μόλις αρχίζει καθώς βρίσκεται στην πιο παραγωγική φάση της καριέρας της και δε δείχνει σημάδια επιβράδυνσης!